Hizya is de Algerijnse legende van een jonge vrouw die in de bloei van haar leven door de dood wordt weggerukt en haar geliefde Sayed ontroostbaar achterlaat. Sayed laat door de dichter Ben Guittoun een klaagzang voor zijn mooie geliefde schrijven. Deze legende heeft al veel kunstenaars geïnspireerd.
"Het kan geen toeval zijn dat ik Hizya heet", zo vertelt de hoofdpersoon. "Het is een teken van het noodlot." Hizya, een jonge vrouw van 23 jaar, wil leven, ze wil een echte liefde meemaken, dat is haar grote droom. Ze leeft in twee werelden, die van de kasba, een zwart-witte wereld en die van de kapsalon, een kleurrijke wereld. Gesloten en traditioneel tegenover open en modern. De wereld vol geboden en verboden tegenover de rebelse wereld. Het dubbelleven wordt mooi verbeeld door Maïssa Bey door een poëtische taal te gebruiken naast een moderne hedendaagse taal. Alhoewel Hizya een academische opleiding tot vertaalster heeft afgerond, werkt ze als kapster. De situatie van veel vrouwen in Algerije op dit moment en dat is wat Maïssa Bey wil laten zien.
Maïssa Bey (1950) woont en werkt in Sidi bel Abbes (Algerije). In 2000 richtte ze het platform voor culturele uitwisseling Paroles et Ecriture op. Ze heeft verschillende prijzen gewonnen met haar boeken. Hizya werd in 2015 genomineerd voor de Prix Femina. In het Nederlands verscheen eerder Mijn hart is immers versteend (2015, Artenon).
