Kazerne-njais waren de Javaanse concubines van Europese KNIL-soldaten in Oost-Indië. Ze werden eeuwenlang eufemistisch huishoudsters genoemd. Deze inheemse vrouwen waren van onschatbare waarde voor de gevechtskracht van het koloniale leger, maar hoe zij behandeld werden, is één van de grootste schandalen uit de Nederlandse koloniale geschiedenis van de krijgsmacht. De kazerne-njai - en haar voorgangster de slavin-concubine uit het VOC-tijdperk - zijn slachtoffers van structureel (seksueel) misbruik, vrijheidsberoving en mensonterende minachting en onverschilligheid. Een schandaal dat lang verzwegen, genegeerd en met eufemismen bedekt werd.
Een vergelijking dringt zich op met de 'troostmeisjes' van het Japanse leger. Dezen kregen in Nederland massale aandacht omdat dit onrecht Nederlandse vrouwen was aangedaan. Voor het lot van de inheemse vrouwen die eveneens tot prostitutie waren gedwongen, bleef de Nederlandse bevolking doof en blind. De Japanse militairen maakten misbruik van Nederlandse 'troostmeisjes' gedurende drie jaar; het misbruik van inheemse vrouwen duurde maar liefst 300 jaar.
Nizaar Makdoembaks is arts-onderzoeker en tevens voorzitter van de Stichting Eerherstel Oorlogsslachtoffers Curaçao (SEOC). Van zijn hand verscheen eerder onder andere De Aprilmoorden - Berichten vanaf het Kerkhof van de Schande (2012), Hoogste babysterfte van Nederland - Leven aan de onderkant in Amsterdam Zuidoost (2012), Chinezen gekwetst in Oost en West (2014), De executie van Diana Marquez' vader (2016) en Godfather van Justitie (2016).
