Opnieuw heeft Nadia De Ley het klaargespeeld honderden bekribbelde papiertjes in een piepklein boekje te gieten. Zij blijft van mening dat dingen vaak te ingewikkeld en omslachtig worden uitgelegd. Ditmaal staan veiligheid en voorzichtigheid in de schijnwerper maar er komen ook nog vele andere onderwerpen aan bod. Hoofdcriteria blijven: algemene kennis, eenvoud en plezier.
Zelf heeft Nadia dyspraxie (wat te maken heeft met volgordes en richtingen). Verder heeft ze voeling met autisme, een stoornis die zij net níet gestoord vindt (maar wel soms knap lastig). Natuurlijk zijn er allerhande mogelijkheden tot onderwijs maar het probleem vindt zij dat de keuzemogelijkheden per school veel te eenzijdig zijn en het tempo van 'de besten' de norm blijft. Ze is er zelf het voorbeeld van dat, mits wat meer vereenvoudigd brengen van leerstof, er heel wat meer enthousiasme, eigenwaarde en succes bij de mensen zou leven!
Nadia houdt met opzet geen rekening met zinsbouwregels maar schrijft haar teksten zodanig dat er gewoon op het zicht alleen al kan gezien worden wat er wordt bedoeld en hoe dat dan wordt bedoeld. Heerlijk simpel voor gewoon iedereen!
