Men steekt geen lamp aan om haar onder de korenmaat te zetten, maar men zet haar op de standaard, zodat zij licht uitstraalt voor allen die in het huis zijn (Mattheüs 5:15). Een begenadigd mens als Mikhaïl Naimy, de auteur van Het boek van Mirdad, heeft, te oordelen naar de inhoud van zijn werk, dit woord van Christus, op de berg tot zijn discipelen gesproken, ter harte genomen en in dit boek de volle rijkdom van hetgeen het leven hem aan verlicht inzicht heeft geschonken, aan de mensheid ter beschikking gesteld. In onze tijd van duisternis en verwording, van verblinde haat en dreigende zelfvernietiging, houdt Het boek van Mirdad de fakkel van het universele Licht aan de zoekende mensheid voor, in klare, dichterlijke taal, in schone, veelzijdige beeldenrijkdom, doorstraald van de milde, allesomvattende liefde, die de oerbron bewijst van waaruit de auteur zijn getuigenis spreekt. Het verhaal is geschreven voor mensen die een antwoord zoeken op de eeuwenoude en meest oorspronkelijke vragen: wie ben ik, waar kom ik vandaan, waar ga ik heen? Naimy maakt duidelijk dat het antwoord op deze vragen hier en nu gevonden kan worden. De vertelling is een boodschap van het Licht en wijst de weg naar dit Licht. Als uitdrukking van de universele leer toont het: ‘de weg, de waarheid en het leven’.
De auteur schreef aan zijn Engelse uitgever: ‘Het boek van Mirdad wijkt duidelijk af van ieder vaststaand dogma, en wel op religieus, filosofisch, politiek en ieder ander gebied… Het belang ervan ligt er juist in dat het wegen toont naar een nieuwe beschouwing van het zijn. Het wil de mensen wakkerschudden uit de gevoellooosheid van de vele dogmatische verwarringen, die zo vol haat, strijd en chaos zijn….’. Het boek van Mirdad toont Naimy (Libanon 1889-1988) als een van de grote spirituele denkers van de 20ste eeuw.