Helena van der Heuvel heeft met eigen ogen gezien hoe Afrika afhankelijk is geworden van een groots opgezette hulpindustrie uit het Westen. Daarover wil ze een boek schrijven. Om haar eigen belevenissen in Afrika met die hulpafhankelijkheid en de context waarin dit heeft kunnen gebeuren te kunnen begrijpen, doet ze onderzoek naar de rol van het Westen in Afrika. Het schrijven van het boek duurt lang omdat ze bang is om haar verhaal te vertellen en ze een vorm zoekt waarin dat veilig kan. Maar ook omdat ontwikkelingen in de wereld zoals de vluchtelingencrisis, de opkomst van populistische leiders in het Westen en de opstand tegen racisme en onderdrukking in verbinding lijken te staan met haar verhaal waardoor het in een breder perspectief geplaatst kan worden. Dat vraagt van Helena bezinning en durf, een proces waar ze zich gestaag doorheen worstelt. Uiteindelijk komen haar ervaringen in Afrika, in haar werk, een dwalende liefdesaffaire en de gebeurtenissen in de wereld bij elkaar en weet ze een boek af te leveren met een andere kijk op ontwikkelingssamenwerking en persoonlijke groei.
