Het is de tweede, vermeerderde druk. Schippers kreeg de P.C. Hooftprijs 1996 voor zijn verhalen en beschouwingen die in De berg en de steenfabriek, Museo Sentimental, Eb en De vermiste kindertekening werden gebundeld. Poeder en wind is zijn laatste roman. Doeschka Meijsing in Elsevier: 'Al het werk van Schippers, of het nu om zijn eerste proeven in Barbarber gaat, om zijn verzenbundels of om zijn romans, al dit werk is poëzie en essay tegelijk. Maar van die twee toch liet meeste poëzie. Uit het gedicht Wit, dat over het wit tussen de regels gaat, citeer ik de laatste regel: "Wit is een oude meester". K. Schippers houdt zowel van het wit als van de kleur. Hij is meester over de zintuigen.' Rutger Kopland in Het mechaniek van de ontroering: 'Het niet ijzeren consequentie en diepe ernst zorgvuldig bestuderen van en zich verbazen over wat "bekend" is, veroorzaakt bij mij dezelfde mengeling van weemoed en hilariteit als het gedrag van de clown die klaar gaat staan om een taart in het gezicht geworpen te krijgen, of verbaasd naar de grond kijkt als hij een ei heeft laten vallen. De clown heeft geen geheugen, geen ervaring, en daarmee alleen maar werkelijkheid.