25 jaar geleden overleed Ischa Meijer (1943-1995), de journalist, columnist en interviewer, maar als je mensen spreekt die hem hebben meegemaakt, is het alsof ze hem gisteren nog op de tv hebben gezien. Zelden heeft een Nederlandse journalist zo’n overrompelende indruk gemaakt als Ischa Meijer. Hij veroverde de harten van zijn publiek met zijn even geestige als ontroerende columns, aangrijpende en confronterende televisie-interviews en spraakmakende radioprogramma’s. Naast interviews, een bijna dagelijkse literaire krantenrubriek ‘De Dikke Man’, gedichten en toneelstukken schreef Ischa Meijer drie werken die behoren tot het allerbeste wat in de Nederlandse literatuur aan naoorlogse egodocumenten verscheen: Brief aan mijn moeder, het hartverscheurende boek waarin Ischa Meijer voor het eerst een stem geeft aan de tweede generatie joodse oorlogsslachtoffers; de autobiografische roman Een rabbijn in de tropen, waarin Ischa de relatie tussen een seculiere zoon en zijn orthodoxe vader onderzoekt en zich afvraagt wat het betekent om een jood te zijn; en Hoeren, zijn documentaire en persoonlijke relaas van een hoerenloper. In Zó, en niet anders zijn deze drie schitterende klassiekers voor het eerst samengebracht. Een even uniek als tijdloos document. Over Brief aan mijn moeder: ‘Net als bij Kafka is Brief aan mijn moeder een litanie zonder eind, afgewisseld met cynische conclusies.’ Carel Peeters, Vrij Nederland ‘Alles wat over het thema familie is geschreven, zelfs door Kafka, verbleekt en lijkt haast wel futiel bij Brief aan mijn moeder van Ischa Meijer.’ Elsbeth Etty, NRC Handelsblad ‘Achteraf moet worden erkend dat Meijer met zijn vlijmscherpe observaties een indringend beeld gaf van het functioneren van een gezin dat in de schaduw van de oorlog moest leven.’ Nieuw Israëlietisch Weekblad