De Grote Oorlog Kroniek 1914-1918 is dé serie in Nederland en Vlaanderen met als onderwerp de geschiedschrijving van en reflectie over de Eerste Wereldoorlog. De delen van deze serie verschijnen met grote regelmaat, in principe elk halfjaar. Dat wordt mogelijk gemaakt door de samenwerking tussen Uitgeverij Aspekt en de Stichting Studiecentrum Eerste Wereldoorlog (SSEW).
Deze Kroniek bevat negen op zichzelf staande essays, geschreven door een mooie mix van Vlaamse en Nederlandse historici. In de bijdragen van Rian van Meteren, Pieter Jan Verstraete en Freddy Vandenbroucke kunt u lezen hoe diep deze oorlog in het persoonlijk leven van ieders hoofdpersoon heeft ingegrepen.
De Eerste Wereldoorlog is aan ons land weliswaar voorbij gegaan, maar heeft wel degelijk zijn sporen hier achtergelaten. De door Tom Sas ingezonden mobilisatiebrieven van een Friese militair geven daar duidelijk blijk van. En Jan Willem van Borselen en Evelyn de Roodt vullen met hun bijdrage over de Nederlandse Spoorwegen tijdens 1914-1918 een tot nu toe blanco gebleven deel van onze vaderlandse geschiedenis in.
Johan Van Duijse schrijft over een moreel dilemma, dat ook nu nog stevige discussies oproept: de doodstraf voor een Franse militair die weigerde te schieten op een vriend die onder zijn ogen deserteerde.
In het laatste fase van de oorlog schoten de Amerikanen te hulp, wat uiteindelijk de doorslag gaf voor de geallieerden. Vele Amerikanen lieten daarbij het leven. Eric Wils schrijft over de pelgrimages van Amerikaanse vrouwen naar de graven van hun zonen en mannen, al kort na de oorlog.
Hein Klemann en Marcel van Guldener wijden hun beschouwingen aan twee onderwerpen die na het beëindigen van de oorlog van grote betekenis bleken: de Duits-Nederlandse economische vervlechting ten gevolge van de oorlog in de jaren 1918-1925 en de twistpunten tussen Frankrijk en Duitsland om eeuwenoude gebieden tijdens de vredesonderhandelingen in Parijs.
