Dr. Daniel Gibbs is een van de 50 miljoen mensen met de diagnose alzheimer. In tegenstelling tot de meeste patiënten heeft hij vijfentwintig jaar gewerkt als neuroloog, en patiënten verzorgd met de ziekte waaraan hij nu zelf lijdt. Ook ongebruikelijk is dat hij al jaren voordat er een officiële diagnose kon worden gesteld begon te vermoeden dat hij alzheimer had. Genetische tests toonden aan dat hij drager was van allelen (een gen-variant) die het risico op het ontwikkelen van de ziekte verhogen, en hij merkte lang daarvoor symptomen op van milde cognitieve stoornissen .

In dit persoonlijke verslag beschrijft Gibbs het effect dat de ziekte op zijn leven heeft en zet hij zich in voor vroegtijdige herkenning ervan. Hij verweeft klinische kennis van tientallen jaren zorg met zijn eigen ervaring met de ziekte. Dit optimistische verhaal van een man die alles op alles zet om een progressieve ziekte zo lang mogelijk beheersbaar te houden zal iedereen helpen die van dichtbij te maken heeft met alzheimer.