Aan de wereld komt geen eind

Charles Simic (Belgrado, 1938) is een Amerikaan op een hinkelbaan met in zijn linkerhand een tol en in zijn rechter een jojo. Moeder zit binnen met de draad van Ariadne te breien en vader is 'm gesmeerd. Wat dokter Freud hier wel niet van vindt weten we gelukkig niet, maar de lezer valt van de ene verbazing in de andere en kijkt met open mond toe of alles wel goed blijft gaan. En deze ex-Joego stelt nooit teleur want is een optimist die zelden zeurt over oud zeer terwijl hij daar toch alle reden voor heeft. Een realist die in dromen en sprookjes gelooft, een dichter vol bravoure maar zonder enige kapsones.