Novellen in verzen zijn berijmde korte verhalen met een liefdesintrige; behalve Poesjkins eersteling in dit genre, Roeslan en Ljoedmila, hebben al zijn novellen in verzen echter ook een sociaal dan wel een historisch thema. In zijn "Romantische" of "Zuidelijke" versvertellingen (De krijgsgevangene van de Kaukasus, De roverbroers, De fontein van Bachtsjisarai en De zigeuners) staat het conflict tussen de "beschaafde" en "wilde" samenlevingen centraal; daarnaast schreef hij drie komisch-satirische novellen in verzen (het blasfemische Gabriëlslied, het "nihilistische" Graaf Nullin en Het huisje in Kolomna, waarin hij de draak steekt met de poëzie zelf); Angelo is een didactisch-moralistisch antwoord op Shakespeare's Measure for Measure; Poltava en De Bronzen Ruiter, die tot zijn mooiste werk worden gerekend zijn historische novellen.
De andere novellen in verzen opgenomen in dit deel zijn: Vadim, Tazit en Jezerski.
Het literaire genre van de novelle in verzen (Russisch: "poèma") heeft vanaf het begin van de negentiende eeuw tot op heden altijd een zeer belangrijke rol gespeeld in de Russische poëzie. In de Russische litteratuurgeschiedenis zijn Poesjkins novellen in verzen net zo'n begrip als de romans van Dostojewski of het toneelwerk van Tsjechow.